Hej Oleg… raz jeszcze. pisałem wczoraj wieczorem przez messengera. Postaram się w skrócie… zetknąłem się z Wami (TM) jakieś dwa lata temu. Bardzo długo za cholerę nie umiałem skumać co Wy mówicie, czułem w tym głębszy sens jednak nie umiałem ogarnąć tego o co cho… Ściągnąłem „losowo” kilka waszych spotkań i słuchałem biegając do znudzenia. Po kilku miesiącach podczas jednego z zimowych biegań stało się coś jak by „grom z nieba” ha ha ha Brzmi zabawnie ale tak dokładnie to było… stanąłem gdzieś po środku niczego spojrzałem do góry i powiedziałem na głos: ja pierdole to niemożliwe żeby to było takie klarowne. Od tamtej pory dzieją się cuda panie… znaczy doświadczam zmian wokół mnie, jak i we mnie samym. Zmiany poza tą emocjonalną dotyczą również sfery fizycznej, a nawet cofnęły się pewne zmiany chorobowe. Już nie jestem w takim szoku jak rok temu ale nadal mną wstrząsają dreszcze kiedy doświadczam silniejszych emocji związanych z tzw. procesem. Tak to sobie teraz nazwałem… Na całość złożyło się kilka elementów jednak wasz przekaz odegrał decydującą rolę… dostrzeżenie siebie, akceptacja, wybaczenie sobie, dotarcie do granicy własnej galaktyki i odnalezienie chłopca, którego porzuciłem kiedyś w imię ocalenia!

niu w moim świecie Tresury Matrixa narodziłam się ponownie lecz w tym samym ciele, które zaczęło się zmieniać. Przed sesją indywidualną z Andrzejem cierpiałam na skrajną alergię, która była powodowana różnymi wirusami, bakteriami i grzybami. To nie było życie a powolne umieranie w mękach. Choć jestem młodą kobietą to czułam się fizycznie jak "najstarsza starowinka''. Alergia powodowała skrajne objawy, bóle kości, mięśni, stawów, głowy i innych narządów a także wysypki, wypadanie włosów, wymioty, gorączki, anemia, problemy z pamięcią. Najgorsze było to, że przesadnie moje ciało reagowało na same zapachy spożywcze, nie musiałam jeść aby zostać zatrutą. Wystarczyło, że się nawąchałam np. zapachu chleba i innych produktów mięsa, tłuszczów roślinnych itp. i zaczynał się koszmar. Organizm zachowywał się jak zatruty. Tak więc wszelkie sklepy spożywcze, bary, restauracje, przyjęcia okolicznościowe stały się złowrogimi dla mnie miejscami, które zabijały ciało. Nawet przebywanie w domu rodzinnym podczas gotowania było koszmarem. Organizm był skrajnie zmęczony. Wielokrotnie czułam, że śmierć jest blisko. Miałam wtedy tylko jedno marzenie, które wydawało się zupełną abstrakcją. Przeżyć i móc nie reagować negatywnie na zapachy spożywcze. Nawet nie marzyłam żeby mieć w ogóle jakieś życie, coś robić itp.
Sesja indywidualna pozwoliła mi zrozumieć dlaczego to sobie zleciłam i odzyskać siebie. Po kilku dniach moje myślenie zupełnie się zmieniło, intensywnie pracowałam z lękami, zauważałam siebie i moje emocje, pozwalałam sobie je przeżywać. Ciało nadal miało niekomfortowe   objawy ale jakby zmniejszyły swoje natężenie. Po rocznej i intensywnej pracy stosowania Tresury dziś stwierdzam zupełny brak negatywnego reagowania na zapachy. Moja alergia zanika, rozpuszcza się w Miłości, Odwadze i Wierze. Teraz żyję, sił przybywa, organizm się regeneruje. Oczywiście skoro wystąpiła materializacja moich lęków w ciele fizycznym musiałam też w sposób fizyczny zastosować odpowiednią terapię, odnalezienie jej również nie było takie proste. Jednak doskonale wiem, czuję, że bez Tresury Matrixa nawet najlepsza terapia na poziomie fizycznym nie dałaby takich rezultatów. Teraz mogę siedzieć przy stole zastawionym różnym pokarmem i nic mi się nie dzieje, chadzać do sklepów, restauracji. Napawam się tym za każdym razem, buzia sama mi się uśmiecha, rozkoszuje się przebywaniem z ludźmi w różnych miejscach. Sama nie mogę w to uwierzyć, że niemożliwe stało się możliwe. Spełniło się marzenie konającej w ciemności.
A to nie koniec, dopiero się rozkręcam.
W moim świecie Tresura Matrixa uratowała mnie i mój świat. Dziękuję za wszystko, dziekuję, że Jestem. Dziękuję Sobie, że powołałam T.M. do życia w moim świecie. Andrzeju, Olegu fajowo, że Jesteście.

Nawiązując do naszego spotkania, to nie wiem jak ta metoda działa, ale działa i co najważniejsze pomaga. Temat nad którym pracowaliśmy, prawie całkowicie minął i w głowie zrobiło się luźniej. Sytuacje z przeszłości, które pojawiły się podczas spotkania mam wrażenie, że też zostały uwolnione bo nawet nie pamiętam co to było:-) Temat akceptowania wszystkiego co nas spotyka i uświadomienie sobie tego, że wszystko kreujemy sami, nie jest łatwe do przyjęcia chyba dla nikogo (przynajmniej na początku) i to daje do myślenia. Lęk jest tym co nas blokuje i podczas spotkania faktycznie uświadomiłem sobie, że uwalniając się od niego zaczynamy ŻYĆ. Jeszcze raz wielkie dzięki za pomoc

Potrzebowałem rady, rozmowy z kimś kto może mi coś podpowiedzieć w mojej obecnej sytuacji i przyznam szczerze że nie do końca wiedziałem co chcę powiedzieć, o co zapytać, nie za bardzo wiedziałem jak to ma wyglądać. Miałem nadzieję na jakąś podpowiedź, sensowne pytanie albo sformułowanie które może mnie na coś naprowadzić... Tymczasem Oleg w bardzo profesjonalny sposób poprowadził mnie techniką która była dobrze dopasowana do moich potrzeb, pomogła mi uwolnić dużo emocjonalnego podciśnienia i co najciekawsze dała fajne, sensowne narzędzie do poznawania siebie i ułatwiania komunikacji z sobą samym, dzięki czemu w podobnych sytuacjach mogę w pierwszej kolejności skutecznie radzić się siebie. Bardzo profesjonalne i sensowne podejście, DZIĘKI wielkie :)

Witam Was chłopcy. W nawiązaniu do waszej aktywności osobistej w moim życiu chciałabym podziękować i podzielić się z Wami tym czego doświadczam. Po sesji u Andrzeja poczułam się znakomicie bo pomógł mi znaleźć mnie. Doświadczenie bylo bardzo mocne. Po tygodniu od sesji byłam na waszym spotkaniu w Cze-wie. Tam padły słowa..idź do sklepu z zabawkami i kup sobie coś czego jako dziecko pragnąłeś.. Wtedy tam uświadomiłam sobie że ja nie pamiętam czym się bawiłam i tak naprawdę nic nie pamiętam. Siedząc pewnego dnia przed lustrem i patrząc na siebie zapytałam..kim jesteś? To co zobaczyłam było przerażające. Zobaczyłam manekina, lalkę bez emocji.(nawiązując zawsze wzruszał mnie los manekinów sklepowych). Postanowiłam za przykładem Andrzeja znów pójść do mojej małej Agusi. Znalazłam ją zwiniętą w bardzo ciemnym miejscu. Nie chciała mi nic powiedzieć ale po namowach z mojej strony zgodziła się zaprowadzić mnie tam gdzie zdarzyło się coś.. Nagle znalazłyśmy się obok łóżeczka malutkiego 3tyg dziecka. Obraz pokazał plączące z bólu uszu dziecko i ojca który potrząsa nim aby przestało. Zrozumiałam. Jeśli kiedykolwiek wyrazisz głośno swoje potrzeby zostaniesz boleśnie ukarana. Od tej pory nie mialam potrzeb aż tak bardzo że przestalam istnieć. Stałam sie manekinem. Zrobilam tam wszystko co trzeba. Wyjaśniłam dziecku. Przytuliłam pojednałam sie z ojcem i ok. Po tygodniu czując się jak zbity pies a raczej jak zbity manekin postanowiłam że zdecyduje się na największą odwagę mojego życia poszukam głębiej. Przyczyną był dalszy niebyt mej egzystencji. Zabrałam malutką na ręce, a małą 5 letnią za rękę i poszłyśmy do ojca. Oczami dziecka powiedziałyśmy mu że pomimo naszej niezgody na takie zachowanie calkowicie mu wybaczamy. Ojciec płakał zapewniał o swej miłości do mnie. Wziął na ręce malutką i utulił. Ale mała 5letnia nadal byla obrażona. Chcialam jej jakoś wytłumaczyć ale nic to nie dawało. Nagle zaczęły spadać ogromne głazy i zasypały ojca z niemowlakiem a ja i 5latka zostałyśmy same. Bezsilność i niemoc zdławiły mnie kompletnie. Najpierw chciałam uciec i zostawić tak. Jednak zrodził się we mnie taki bunt ze zaczęłam krzyczeć..wypierdalać, wypierdalać! Lecz głazy nawet nie drgnęły. Moj krzyk był ogromny. Zaczęłam krzyczeć pomocy! Poprosiłam moich opiekunów duchowych ale też nie dali rady. Nagle z drugiej strony skał zauważyłam pęknięcia. Krzyczałam dalej i wtedy jak najpiękniejszy Supermen ze skał wyskoczył mój tata. Silnymi ramionami rozpierdzielił wszystko i okrył nas swą kurtką przed spadającymi odłamkami. Wszystkie trzy byłyśmy ocalone przez naszego bohatera:). Wszystko tym zrekompensował. Ściskaliśmy się bez końca. Jednak 5latka gdzieś uciekła. Zaczęłam ją wołać ale nic. I wtedy przyszło do mnie ze muszę do niej zacząć mówić po "zagranicznemu". (Jak bylam mala uwielbiałam to robić ). Agusia z głębokich jakby katakumb przybiegła do mnie. Ja jej w języku zagranicznym wyjaśniłam wszystko i wtedy rzuciła się na tatę i przytuliła do serca. Jakże to było prawdziwe i mocne. Wreszcie dogadałam sie ze sobą. Nie wiedziałam ze potrzebny bedzie do tego język zagraniczny (brzmi mniej wiecej tak...łini łeni a nini). Uf.. To dzięki Wam chłopaki uratowałam siebie. Kocham Was( a łini łini) Przykład mój może być dla kogoś pomocny albo i nie ale ja zrobiłam to tylko dla siebie. Pozdrawiam sercem rozpoznanym

Każdy ma swoje WŁASNE lęki. Już słowo „własne” pozwala o nich pomyśleć w nieco cieplejszym świetle. Sami je wyprodukowaliśmy czyli znamy je doskonale więc sami możemy je przekształcić (walka z nimi tylko pogarsza sprawę). Uświadomienie sobie tego plus krótka rozmowa z kimś kto pomoże doprowadzić nas do samych siebie w moim przypadku daje subtelną za to wielowymiarową poprawę. Mam wrażenie, że wszystko obrało właściwy kierunek zmian w wielu dziedzinach, które pozornie z lękiem nie były związane. W moim przypadku nie działa to jak czarodziejska różdżka, nie obudziłem się w innym świecie i myślę, że skalę poprawy łatwiej będzie ocenić z dłuższej perspektywy czasu ale już samo wrażenie, że „słońce świeci częściej” na wielu płaszczyznach życia jest znakiem, że było warto. Reasumując: myślę, że po uwolnieniu jest lepiej, a skoro tak myślę to tak jest bo przecież dzieje się to co myślę .

A więc jeśli chodzi o uwolnienie to rozumiem jak pierwszy raz zastosowałem metodę tresury matrixa na Sobie I PODZIAŁAŁO, może nie za pierwszym razem, ale po kilku próbach uzyskałem efekt, iż z lękiem można inaczej pracować, a jego energię wykorzystać i przetransformować go na swoją energię. Co czułem przed - lęk, którego nie mogłem usunąć. Po - możliwość panowania nad tym i przemiany lęku w energię oraz Wielką Radość, ale jeszcze muszę z tym popracować w miedzy czasie robię swoje medytacje. Mam więcej w sobie Radości i optymizmu wewnętrznego. Tak ,kolejne aspekty są także bardzo istotne. Miłość do Siebie - sam siebie odrzucałem i nie akceptowałem - dzisiejszy mój pogląd jest o wiele wiele lepszy, ale czuję że jeszcze chcę się zakochać w Sobie.. hehe fajnie brzmi, ale bez pełnej akceptacji samego siebie nie ma możliwości iść ani o krok do przodu , wybaczając sobie i, uwaga! ufając sobie mam tylko szansę. Wiara jest mega wzmacniaczem ale dopiero ją zacząłem świadomie wykorzystywać. Odwaga WZRASTA.

Ten moment pamiętam jak skok do wody z dużej wysokości, albo start z piskiem opon. Moment przerażenia i uczucie, ze nadal Jestem bezpieczny, tyle, ze po drugiej stronie strachu. Dalej się boje. Coraz bardziej świadomie. Teraz zostało coraz mniej takich lęków, które wydawały się nie do przejścia. Nadal pojawiają się wyłaniają sytuacje, których się boję. Jednak Odwaga pozwala mi świadomie skakać w nie i odczuwać rzeczywistość MOJEGO tych sytuacji tworzenia. Co je rozbraja! Jednocześnie budzi sie we mnie nieznane dotąd uczucie miłości do siebie, jak do własnego domu, jak do ukochanego miejsca, do jedynego, z jakiego obecnie rozpoczynam wszystko, czym żyję. Rozsądek kochania siebie dotarł do mnie w pełnym wymiarze. Przemówił. Zaufanie natomiast sprzęgło się z pojazdem wiary. Okazało się bowiem, że nie jest to, jak mnie dotąd uczono - rodzaj ślepej nadziei stawiający mnie w pozycji proszalnej, a raczej moja moc, paliwo zdolne powoływać zdarzenia i aktywizujące przestrzeń stwórczą. Do tego - paliwo całkowicie darmowe!

Oleg, jak zerknąłem rano na Twoją interpretacje snu to pomyślałem sobie - ja p****e :D Widocznie moja przestrzeń, wybrała Ciebie byś mi pokazał drogę. Po ostatniej sesji, to mogło być koło rok temu. Wyleczyłem się ze wszystkich chorób jakie mnie trapiły : oddychanie ( jest o wiele wiele lepiej, praktycznie mi nie dokucza nic. Czuje tylko różnicę między zimą, a latem. przedtem miałem problemy z zasypianiem i źle się czułem cały rok.) , ból kręgosłupa ( nie ma,a mnie bolał po 30 minutach siedzenia), żołądek ( zdrowy, nie mam żadnych rozwolnień, bólów, ani nic z tych rzeczy,a dokuczał mi od czasów gimnazjalnych). Zapłaciłem Ci wtedy 400 zł za sesje i nigdy tak mi się w finansach nie powodziło, jak przez ten rok. Miałem dużo pieniędzy i czasu. Były takie momenty, że miałem chwile zastanowienia, że mój cały tydzień, to jakaś zabawa ( 3 razy w tygodniu siłownia, z trenerem personalnym, prywatne lekcje śpiewu, spotkania w klubie przemówień publicznych, chodzenie na wykłady , Joga, dodatkowo szukałem jakiś szkoleń, spotkań bym mógł porozmawiać z ludźmi o podobnych poglądach. - Pracowałem może z Max 2 h dziennie, a reszta to było rozmyślanie, jak wykorzystać czas, co sobie kupić, czego posmakować itp. Zacząłem sobie kupować drogie rzeczy, chodziłem do restauracji. Pamiętam jak kupiłem sobie spodnie za 300 zł. Później wchodzę do innego sklepu widzę dwa rodzaje jedne za 350 zł przecenione z 600 zł drugie za 650 zł przecenione z 800 zł. Mierze te za 350 zł, sprzedawczyni mówi bym przymierzył te za 650 zł, te za 650 zł pasowały idealnie. Po wahaniu ( ile to na spodnie?) wybrałem te drugie. Później kupiłem sobie drugą parę tylko inny kolor. Ostatnie 3 miesiące, stan moich finansów się pogorszył, wtedy coś mnie wzięło bym słuchał Tresury. Więc sobie słuchałem tych waszych wykładów, czułem że tego mi potrzeba. Pomyślałem sobie że jest to czas suszenia sieci. Jednocześnie chciałem coś zainicjować, działać ale miałem problem bo: - uważałem się za osobę leniwą - niezorganizowaną Zawsze wyręczałem się innymi ludźmi, a teraz chciałem spróbować coś zrobić by moja sytuacja się zmieniła. Uznając, że moje wszystkie wysiłki idą na marne, zrezygnowany poprosiłem o pomoc. W tym czasie poznałem kobietę z którą się do dzisiaj spotykam, która pracuje na dwa etaty. Jest sama i bez rodziny, bardzo pracowita i ambitna, bo pomimo że od rana do wieczora jest w pracy to, zapisała się na studia i dostała stypendium naukowe. Pochodzi z rozbitej rodziny, od czasów szkoły średniej mieszka sama. Matka wyrządziła jej sporo krzywdy. Ja mimo, że zaakceptowałem moich rodziców, to nie uważałem ich za dobrych rodziców. I to był dla mnie taki bardzo duży kontrast. Jak jej rodzice się zachowywali, a jak moi. I uświadomiłem, sobie że moi rodzice mimo wszystko chcą i chcieli dla dobrze i ciągle chcą dla mnie jak najlepiej. Po przeczytaniu Twojej interpretacji mojego snu, zacząłem sobie przypominać sytuacje z dzieciństwa to jaki byłem i kiedy porzuciłem tą moją męską energię. Dodam jeszcze jak podzialala tutaj przestrzeń sprawcza. Ja poprosiłem o pomoc bo chciałem lepiej się zorganizować i zacząć działać. Zesłał mi najpierw - Kobietę która jest moim przeciwieństwem ( pracuje na dwa etaty ) Później podsunela mi nagrania tresury bym oglądał. Tam bardzo spodobał mi się odcinek o aborcji duszy. Zdążyłem w tym czasie doceniać moich rodziców przez zobaczenie skrajności ( doświadczenia mojej dziewczyny w sprawie jej rodziców ) Później event w Warszawie - temat dostrzegania siebie - pyt wylany podczas wykładów. później szybka sesja z Tobą - to samo , bardzo silne emocje. Sen 11 godzin - 4 sny. Interpretacja Oleg. I tutaj jest dostrzeżenie i rozwiązanie w sprawie mojego wołania o pomoc :D Hahahahah

A więc jadąc na sesję z Olegiem spodziewałem się jakiś tajemnych i cudownych mocy z jego strony hehe. Jednak podczas rozmowy głownie przekazywał mi zasady tresury matrixa tak jak to robią podczas publicznych spotkań z tym że ta rozmowa była ukierunkowana pod mój konkretny przypadek dlatego też bardziej do mnie to wszystko trafiło. Po spotkaniu (1 kwietnia 2015) nie oczekiwałem jakiś cudów i tak też było a przynajmniej tylko przez jakiś czas ponieważ wdrożyłem w życie pewne wskazówki i zasady Tresury Matrixa . Pierwszą zmianą jaką zauważyłem to to, że zacząłem rozumieć i akceptować wiele rzeczy. Wiedziałem, że nie dzieją się one przypadkowo. Działo się tak dlatego że sam sobie tego zażyczyłem i sam byłem za to odpowiedzialny. Pomaga mi to cały czas w wielu sytuacjach, dobrych jak i tych mniej przyjemnych. Niedługo po spotkaniu poprosiłem przestrzeń sprawczą o pracę na miejscu w moim mieście. Nie ważne w jakim zawodzie. Moim warunkiem było aby praca była na miejscu w miarę lekka nawet za niezbyt wygórowaną płacę. Efekt? w połowie maja 2015 zacząłem pracować jako fotograf/sprzedawca w zakładzie fotograficznym w moim mieście. A więc wszystko tak jak sobie zażyczyłem. Pracuję tam dotychczas . Kolejną z ważniejszych rzeczy to to że chciałem zostać DJem i grać w jakimś z pobliskich klubów. Było to moje marzenie, było bo już się spełniło . Na rozmowie indywidualnej rozmawiałem na ten temat z Olegiem. Powiedział mi żebym trenował i że będę grał w klubie. Tak więc robiłem nie rozmyślając zbytnio o tym czy to przyniesie jakiś efekt, po prostu cieszyłem się z grania. Konsolę djska kupiłem na początku roku więc cały czas szlifowałem swoje umiejętności. Pod koniec września otworzyli w moim mieście nowy klub. Zapytałem się więc czy nie potrzebują może kogoś na Dja do klubu. Momentalnie oddzwonili i kazali przyjechać ze sprzętem i się zaprezentować. Stwierdzili żebym przyjechał jeszcze ze 2 razy w tygodniu sobie potrenować bo w weekend zaczynam granie. I tak się zaczęła przygoda. Od około 2 miesięcy gram w klubie w piątki i soboty. Kolejne spełnione marzenie, kolejna spełniona prośba wysłana do przestrzeni sprawczej. Takich spełnionych próśb jest na prawdę dużo i nie jestem w stanie wszystkiego opisać. Generalnie panuje tutaj zasada: "Jest tak jak myślisz że jest" Czasami aż mnie to przerażało ponieważ większość rzeczy o których myślałem stają się rzeczywistością, nawet te złe.