Witam. Już od wielu lat podświadomie wiedziałem, że to czego uczyła mnie szkoła czy to, do czego przekonywała mnie wiara kościoła katolickiego w której się wychowywałem nie dawała mi jasnej odpowiedzi o co tak naprawdę chodzi w życiu. Czułem się bardzo często tak, jak bym miał nie wiedzieć czegoś bardzo ważnego. Czegoś, dzięki czemu mógł bym się stać prawdziwie wolnym człowiekiem. Odkąd sięgam pamięcią pamiętam tylko dziwne informacje kierowane w moim kierunku: „Jak nie będziesz się dobrze uczył nie będziesz miał dobrej pracy”( a nie uczyłem się za dobrze), „Nie będziesz miał dobrej pracy, to nie będziesz miał pieniędzy” „Jak nie będziesz grzeczny to pójdziesz do piekła”, „Przestań bujać w obłokach, zejdź na ziemię”. Takie ciągłe „straszenie” od najmłodszych lat dało swoje owoce. Moje życie nie wyglądało tak jak tego chciałem. Bałem się życia. Często pojawiało się poczucie winy, że coś robię nie tak, że komuś się to może nie podobać… Chcąc wyrwać się tej psychozie szukałem odpowiedzi na podstawowe pytanie: DLACZEGO TAK SIĘ DZIEJE? Dawno temu wyczytałem w piśmie świętym jak Hiob powiedział: „Stało mi się to, czego się najbardziej bałem”. Ten tekst wydaję mi się dla mnie kluczowy w życiu i taki oczywisty… Rzeczywiście często tego doświadczałem i doświadczam, kiedy działy się rzeczy których się bałem i działy się niemal natychmiast po ich pomyśleniu. Przykładów mogę wyliczać bardzo wiele. Kiedy jechałem moim maluchem zachwycając się widokami za oknem pomyślałem sobie, że dawno mi się nic w nim nie zepsuło, po czym tylko skończyłem tę myśl to już stałem na poboczu, bo zabierak się zerwał (ten kto jeździł takim sprzętem wie o czym mówię). Albo kiedy jadąc samochodem pomyślałem sobie, że dawno nie otrzymałem mandatu w tym samym momencie policjant mnie zatrzymuje wlepiając mi „wymarzony” mandat. Już od wielu lat ta prawidłowość nie daję mi spokoju. Gdzieś podświadomie wiedziałem, że muszę opanować takie myśli, których konsekwencji tak się bałem. Im bardziej starałem się je opanować tym bardziej źle się działo. Jakiś paradoks normalnie! Czyli wniosek prosty: Źle podchodzę do tematu. To w takim razie jak opanować te myśli? Złym pomysłem jest oszukiwanie samego siebie, coś w stylu: Trzęsę się ze strachu i jeszcze przez ściśnięte gardło próbuję wypowiedzieć NIE BOJĘ SIĘ! W moim przypadku to nie działało przez te wszystkie lata, a sprawdzałem to z uporem maniaka. A odpowiedź okazuje się banalnie prosta. Te moje lęki aby mogły żyć potrzebowały tego, żebym się ich po prostu bał. Teraz są bardzo zdziwione jak wyciągam do nich ręce chcąc się do nich „przytulić” Potraktować taki lęk jak takie „bidne” zwierzątko, które oczywiście szanuje, ale któremu świadomie nie dam nic do jedzenia. Niech po prostu zdechnie z głodu… Bo jak takiemu dam pożywienie to szybko się okazuje, że ten „wielki lew” mnie pożera szybciej, niż mi się wydaje, i to na własne życzenie. Nie wiem ile razy dam się jeszcze pożreć takiemu „wielkiemu zwierzakowi”, ale teraz staram się być konsumowany chociaż świadomie. Dzięki Andrzej.

Nawiązując do naszego spotkania, to nie wiem jak ta metoda działa, ale działa i co najważniejsze pomaga. Temat nad którym pracowaliśmy, prawie całkowicie minął i w głowie zrobiło się luźniej. Sytuacje z przeszłości, które pojawiły się podczas spotkania mam wrażenie, że też zostały uwolnione bo nawet nie pamiętam co to było:-) Temat akceptowania wszystkiego co nas spotyka i uświadomienie sobie tego, że wszystko kreujemy sami, nie jest łatwe do przyjęcia chyba dla nikogo (przynajmniej na początku) i to daje do myślenia. Lęk jest tym co nas blokuje i podczas spotkania faktycznie uświadomiłem sobie, że uwalniając się od niego zaczynamy ŻYĆ. Jeszcze raz wielkie dzięki za pomoc

Przed spotkaniem z Tresurą Matrixa miałem ciągłe problemy z finansami a w związku z tym ciągłe lęki o ich brak, no i w konsekwencji był ich brak. Co rozwinąłem jakąś działalność, to za chwilę doprowadzałem ją do ruiny ot tak po prostu a długi rosły... I tak ponad 20 lat. Wiedziałem z różnych źródeł, że moje myśli kreują moją rzeczywistość, że na czym skupiam uwagę to to przyciągam itd., itd. no wiedzę to miałem OGROMNĄ o pozytywnym myśleniu, afirmacji, tworzeniu mapy skarbów itd. , itp. Tak więc skupiałem się na marzeniach na wizualizacji sukcesu itp. natomiast lęki, no właśnie... lęki odpychałem, ignorowałem i "walczyłem" z nimi dzielnie. BŁĄD i jeszcze raz BŁĄD !!! Im bardziej się opierałem tym mocniej mnie atakowały! Nie chodzi jednak też o to żeby je ignorować albo akceptować, absolutnie NIE ! Budziłem się rano i jeszcze zanim otworzyłem oczy... już się bałem ! Czego ? No właśnie, czegoś co samo z siebie nie istnieje ! To ja dawałem temu siłę... a zaczęło się w dzieciństwie... Na spotkanie z Tresurą Matrixa poszedłem z ciekawości raczej ale też czułem, że sam z tego błędnego koła się nie wyrwę. Na spotkaniu w prosty sposób pokazano mi gdzie tkwi błąd i zarazem przyczyna moich problemów. Następnie kazano mi powtórzyć jedno zdanie..., zdanie które wierzę (baaa, ja to wiem!), zmienia już moje życie i diametralnie podnosi Jego wartość ! Cóż długo się mój rozum bronił przed tym bo wiedział, że to koniec jego nikczemnego panowania ! Po spotkaniu poczułem ulgę i nadzieję ponieważ dostałem brakujący puzzel do mojej Układanki Życia !!! Teraz w Miłości, Odważnie i z Wiarą patrzę przed siebie i wiem, że ta przestrzeń wokół mnie jest do zagospodarowania tak jak tylko tego zapragnę !!! Dziękuję serdecznie sile sprawczej która tą pomoc, w takiej formie, mi zesłała Dziękuję też samemu narzędziu (b. sprawnemu zresztą) jakim jest tutaj Tresura Matrixa . Dziękuję także samemu sobie...

Witajcie, slucham kolejnego Waszego przekazu i czuje potrzebę natychmiastowego napisania do Was. Dwa miesiące temu wybralam samobójstwo, nieszczesliwa samotna niepotrzebna,uratowaliście mi życie wszystko o co poprosiłam to z pelnym zaufaniem do tego co się wydarzy popprosilam energię sprawczą o pomoci otwarłam sie na nią .To co dostałam przerosło moje najśmielsze marzenia - o...trrzymalam pomoc na wszystkich możliwych poziomach od ludzi obcych ze żródeł niewyjaśnionych spotkałam czlowieka którego pokochalam i otrzymałam miłość o ktorej nie miałam pojęcia ,dostalam pomoc akceptacje miłość zainteresowanie obdarzono mnie troską miłoscią zaineresowaniem czuje sie jakkby rosły mi skrzydła jestem bardzo szczęśliwa!!! jedyne co zrobiłam to zaakceptowalam siebie i obdarzylam siebie milośćią i pragnęłam szczęścia i pomocy z ta myślą funcjonowałam z pelnym zaufaniem Dziękuję Wam bardzo oczywiście to o czym mówicie sprawdza sie w 100% Mam jeszcze wiele lęków mam nadzieję że pomożcie mi się z tym uporać we wlasciwym czasie Pozdrawiam was serdecznie

Bardzo ważne mydło pchnęło mnie na drogę czerpania pełnymi garściami z życia.. było to u początków Tresury Matrixa w Częstochowie. Wówczas jednak nie przypuszczałem, że cały ten proces zaprowadzi mnie do tej chwili, dziś, po pół roku jej stosowania, gdy przytuliłem w pełnej otwartości najbardziej niespodziewany i najstarszy lęk mojego życia. Odkryłem bowiem, że poczucie wyobcowania, wyizolowania ze społeczności ludzi, moja obcość i dziwność odbierana jako powód do agresji i upokorzenia wywołał we mnie poczucie poniżenia, wykluczenia i … nienawiść.. bezsilnie tłumionej agresji.. Spirala lęku przed przemocą zakręciła kilkudziesięcioletni cykl, by ukryć się przede mną w kolosalnej neurozie wyrażonej w moim związku, w którym będąc w stanie skrajnej bezradności stanąłem na granicy.. przemocy. Tej, której od dziecka przeraźliwie się obawiałem i której nienawidziłem. Zaakceptowanie życia w świecie rządzonym przez prawo pięści i obojętność wobec potrzeb słabszych uwolniło mnie od lęku przed takim światem i.. świat nagle przestał jawić mi się jako arena poszukiwania akceptacji i zarobkowania na cudzą aprobatę i nieagresję.. Przez co nareszcie poczułem, że życie moje istotnie uwolniło się od nienawiści i argumentu siły, jako maski bezradności.. Tona kamieni z pleców.. Dziękuję Andrzej. I dziękuję sobie.

Kochana Tresuro Matrixa! Bardzo Wam dziękuję, że jesteście i za to co robicie. Dostarczeni mi z przestrzeni na moje wołanie o pomoc, tak różni, że aż podobni fajni panowie dwaj ,- pomogliście mi zobaczyć świat z innej perspektywy, akceptować go dzień po dniu i odkrywać na nowo. Szczerze mogę powiedzieć, że pomogliście mi zrozumieć siebie, odnaleźć bramę. Bardzo mocne,trudne i piękne doświadczenie. Wasza bezczelna radość kreacji udziela mi się i posyłam ją dalej, a mój świat wyobraźni poszerza się wciąż. Jesteście moimi ulubionymi mentorami z wami odkrywam brakujące elementy układanki, układanki życia. Uwielbiam oglądać kolejne i stare odcinki Tresury Matrixa. Rozbieracie w nich na czynniki pierwsze życie tak , że to trafia do mnie i jest źródłem mocnych rażeń, oświeceń, radości, przemyśleń. Jesteście częścią mojego życia - tego odzyskanego. Dziękuję i kocham Was :-)

Hej Oleg… raz jeszcze. pisałem wczoraj wieczorem przez messengera. Postaram się w skrócie… zetknąłem się z Wami (TM) jakieś dwa lata temu. Bardzo długo za cholerę nie umiałem skumać co Wy mówicie, czułem w tym głębszy sens jednak nie umiałem ogarnąć tego o co cho… Ściągnąłem „losowo” kilka waszych spotkań i słuchałem biegając do znudzenia. Po kilku miesiącach podczas jednego z zimowych biegań stało się coś jak by „grom z nieba” ha ha ha Brzmi zabawnie ale tak dokładnie to było… stanąłem gdzieś po środku niczego spojrzałem do góry i powiedziałem na głos: ja pierdole to niemożliwe żeby to było takie klarowne. Od tamtej pory dzieją się cuda panie… znaczy doświadczam zmian wokół mnie, jak i we mnie samym. Zmiany poza tą emocjonalną dotyczą również sfery fizycznej, a nawet cofnęły się pewne zmiany chorobowe. Już nie jestem w takim szoku jak rok temu ale nadal mną wstrząsają dreszcze kiedy doświadczam silniejszych emocji związanych z tzw. procesem. Tak to sobie teraz nazwałem… Na całość złożyło się kilka elementów jednak wasz przekaz odegrał decydującą rolę… dostrzeżenie siebie, akceptacja, wybaczenie sobie, dotarcie do granicy własnej galaktyki i odnalezienie chłopca, którego porzuciłem kiedyś w imię ocalenia!

Uwalnianie / oswajanie strachów grrrr Poczułam, ze mój wewnętrzny wojownik potrzebuje jednak wsparcia...przyznałam się do słabości i przyciągnęłam Pomoc. Moje ciało wibrowało od czakry serca po czakrę korony. Miałam nie załatwioną sprawę z mamą. Próbowałam wszystkich możliwych dróg, łącznie z wybaczaniem, odcinaniem i uświadomieniem sobie, że to właśnie ja przyciągnęłam sobie to doświadczenie do mojego życia. Byłam wdzięczna mamie ale nie potrafiłam, czuć się komfortowo w jej towarzystwie. Zdałam sobie sprawę, że to nie ja w pełni zarządzam moim królestwem. Nieukochana cząstka mnie dała o sobie znać wczoraj na spacerze. Blokada ciała, świder w głowie, zawroty, słabość i rozedrganie. Będąc świadoma obecnych energii na ziemi starałam się zachować spokój ale przychodziła mi myśl: MAMA. Mąż zaprowadził mnie do domu i położył na kanapie. Potem miałam rozmowę ze sobą . Ja, twardziel i wojownik poprosiłam wszechświat o pomoc. Pojawiła się Tresura Matrixa. Godzina na SKYPE bezcenna. Podczas sesji poczułam mocno czakrę serca oraz głowę, jakby świder we mnie wkręcał się z ogromna siłą. Pomimo wariacji ciała czułam wewnętrzny spokój. Potem spotkałam swoje demony. To była naprawdę niezła jazda ;). Przez moment zastanowiłam się: czy ten facet wie co robi? ;) ale szybko dostałam odpowiedz, to ja robię, prośba.... Nie było łatwo. Poczułam jakby coś mnie przywaliło i zgniatało, w pamięci pojawiła się pustka, potem z jednej strony chęć ucieczki, z drugiej moja natura wojownika. Udało się. Zrobiłam to. Poczułam, jak ciężar słabnie, poczułam energie w okolicy czakry splotu słonecznego. Wdzięczna jestem sobie i Wam. Dziękuje. Po sesji dostałam skrzydeł i poszłam do mamy na herbatę. Po drodze zatrzymałam się, bo poczułam ból w dolnej części brzucha. Usiadłam na trawie. Całe stopy i nogi wibrowały. Upajałam się tańcem mrówek w moim ciele. Oddychałam i uśmiechałam się do siebie, potem coś wystrzeliło do góry. Ból minął. Wstałam i poszłam do mamy. Nie czułam zwiększonego nacisku na ciało kiedy otwierałam drzwi jej domu. Było mi lekko. W miejscu, w którym zawsze dotykała mnie ciemna, gęsta energia pojawiło się światło. I znaki fizyczne ;) często na nie „wpadam”. W określonych sytuacjach przede mną rosną serca wszystkich kształtów i kolorów. U mamy na stole leżał obrus :) był cały w serca, w dodatku otwarte a na nim sercowy świecznik. (fota w załączniku) poczułam miłość i wdzięczność. Dalej działa się magia za magią. Potem wróciłam do domu i wciąż czuje wdzięczność i miłość. JESTEM :) znalazłam jeszcze parę strachów do oswojenia ;) KOCHAM CIE ŻYCIE JESTEM ŻYCIEM Polecam sesje z Tresurą Matrixa :)  

Potrzebowałem rady, rozmowy z kimś kto może mi coś podpowiedzieć w mojej obecnej sytuacji i przyznam szczerze że nie do końca wiedziałem co chcę powiedzieć, o co zapytać, nie za bardzo wiedziałem jak to ma wyglądać. Miałem nadzieję na jakąś podpowiedź, sensowne pytanie albo sformułowanie które może mnie na coś naprowadzić... Tymczasem Oleg w bardzo profesjonalny sposób poprowadził mnie techniką która była dobrze dopasowana do moich potrzeb, pomogła mi uwolnić dużo emocjonalnego podciśnienia i co najciekawsze dała fajne, sensowne narzędzie do poznawania siebie i ułatwiania komunikacji z sobą samym, dzięki czemu w podobnych sytuacjach mogę w pierwszej kolejności skutecznie radzić się siebie. Bardzo profesjonalne i sensowne podejście, DZIĘKI wielkie :)

A więc jeśli chodzi o uwolnienie to rozumiem jak pierwszy raz zastosowałem metodę tresury matrixa na Sobie I PODZIAŁAŁO, może nie za pierwszym razem, ale po kilku próbach uzyskałem efekt, iż z lękiem można inaczej pracować, a jego energię wykorzystać i przetransformować go na swoją energię. Co czułem przed - lęk, którego nie mogłem usunąć. Po - możliwość panowania nad tym i przemiany lęku w energię oraz Wielką Radość, ale jeszcze muszę z tym popracować w miedzy czasie robię swoje medytacje. Mam więcej w sobie Radości i optymizmu wewnętrznego. Tak ,kolejne aspekty są także bardzo istotne. Miłość do Siebie - sam siebie odrzucałem i nie akceptowałem - dzisiejszy mój pogląd jest o wiele wiele lepszy, ale czuję że jeszcze chcę się zakochać w Sobie.. hehe fajnie brzmi, ale bez pełnej akceptacji samego siebie nie ma możliwości iść ani o krok do przodu , wybaczając sobie i, uwaga! ufając sobie mam tylko szansę. Wiara jest mega wzmacniaczem ale dopiero ją zacząłem świadomie wykorzystywać. Odwaga WZRASTA.