W jaki sposób opowieść staje się narracją nośną naszej nieświadomości i jak dotknąć swojego czasu poprzez opowieść i ruch. I jak poczuć chwilę, w której produkujemy stres. joanna poprzedni wpis Mem boleśny następny wpis Mem, że kula u nogi z kokardką Powiązane wpisy #boomer&genz – Network Polis czyli bunkrów nie ma... 4 lutego 2025 #ZnakZapytania 4 lutego 2025 #spacevlog – Smak szarlotki i affogato + muza 24 stycznia 2025 #spacevlog – Projekt Człowiek czyli Human Design w... 4 stycznia 2025 #spacevlog – Czym przejmuje się żółw. Podsumowanie roku... 4 stycznia 2025 #boomer&genz – pragmatyczne światełko na choince życzeń (... 4 stycznia 2025Zostaw komentarz Anuluj odpowiedźZapisz moje imię i nazwisko, adres e-mail i witrynę w tej przeglądarce do następnego komentarza. Math Captcha 28 − 24 =
