W jaki sposób opowieść staje się narracją nośną naszej nieświadomości i jak dotknąć swojego czasu poprzez opowieść i ruch. I jak poczuć chwilę, w której produkujemy stres. joanna poprzedni wpis Mem boleśny następny wpis Mem, że kula u nogi z kokardką Powiązane wpisy #reflektjonbyklara 10 marca 2023 Tresura Matrixa – live – Nie jesteś Alfem... 10 marca 2023 Nie jesteś Alfem i Omegiem, czyli jak smakują... 3 marca 2023 Z cyku ‘Mały Rozumek’ 23 lutego 2023 #chaiqwfutrze 23 lutego 2023 #samoposzczucie 23 lutego 2023 Zostaw komentarz Anuluj odpowiedź Zapisz moje imię i nazwisko, adres e-mail i witrynę w tej przeglądarce do następnego komentarza. Math Captcha 1 + 2 =
