Oleg, jak zerknąłem rano na Twoją interpretacje snu to pomyślałem sobie - ja p****e :D Widocznie moja przestrzeń, wybrała Ciebie byś mi pokazał drogę. Po ostatniej sesji, to mogło być koło rok temu. Wyleczyłem się ze wszystkich chorób jakie mnie trapiły : oddychanie ( jest o wiele wiele lepiej, praktycznie mi nie dokucza nic. Czuje tylko różnicę między zimą, a latem. przedtem miałem problemy z zasypianiem i źle się czułem cały rok.) , ból kręgosłupa ( nie ma,a mnie bolał po 30 minutach siedzenia), żołądek ( zdrowy, nie mam żadnych rozwolnień, bólów, ani nic z tych rzeczy,a dokuczał mi od czasów gimnazjalnych). Zapłaciłem Ci wtedy 400 zł za sesje i nigdy tak mi się w finansach nie powodziło, jak przez ten rok. Miałem dużo pieniędzy i czasu. Były takie momenty, że miałem chwile zastanowienia, że mój cały tydzień, to jakaś zabawa ( 3 razy w tygodniu siłownia, z trenerem personalnym, prywatne lekcje śpiewu, spotkania w klubie przemówień publicznych, chodzenie na wykłady , Joga, dodatkowo szukałem jakiś szkoleń, spotkań bym mógł porozmawiać z ludźmi o podobnych poglądach. - Pracowałem może z Max 2 h dziennie, a reszta to było rozmyślanie, jak wykorzystać czas, co sobie kupić, czego posmakować itp. Zacząłem sobie kupować drogie rzeczy, chodziłem do restauracji. Pamiętam jak kupiłem sobie spodnie za 300 zł. Później wchodzę do innego sklepu widzę dwa rodzaje jedne za 350 zł przecenione z 600 zł drugie za 650 zł przecenione z 800 zł. Mierze te za 350 zł, sprzedawczyni mówi bym przymierzył te za 650 zł, te za 650 zł pasowały idealnie. Po wahaniu ( ile to na spodnie?) wybrałem te drugie. Później kupiłem sobie drugą parę tylko inny kolor. Ostatnie 3 miesiące, stan moich finansów się pogorszył, wtedy coś mnie wzięło bym słuchał Tresury. Więc sobie słuchałem tych waszych wykładów, czułem że tego mi potrzeba. Pomyślałem sobie że jest to czas suszenia sieci. Jednocześnie chciałem coś zainicjować, działać ale miałem problem bo: - uważałem się za osobę leniwą - niezorganizowaną Zawsze wyręczałem się innymi ludźmi, a teraz chciałem spróbować coś zrobić by moja sytuacja się zmieniła. Uznając, że moje wszystkie wysiłki idą na marne, zrezygnowany poprosiłem o pomoc. W tym czasie poznałem kobietę z którą się do dzisiaj spotykam, która pracuje na dwa etaty. Jest sama i bez rodziny, bardzo pracowita i ambitna, bo pomimo że od rana do wieczora jest w pracy to, zapisała się na studia i dostała stypendium naukowe. Pochodzi z rozbitej rodziny, od czasów szkoły średniej mieszka sama. Matka wyrządziła jej sporo krzywdy. Ja mimo, że zaakceptowałem moich rodziców, to nie uważałem ich za dobrych rodziców. I to był dla mnie taki bardzo duży kontrast. Jak jej rodzice się zachowywali, a jak moi. I uświadomiłem, sobie że moi rodzice mimo wszystko chcą i chcieli dla dobrze i ciągle chcą dla mnie jak najlepiej. Po przeczytaniu Twojej interpretacji mojego snu, zacząłem sobie przypominać sytuacje z dzieciństwa to jaki byłem i kiedy porzuciłem tą moją męską energię. Dodam jeszcze jak podzialala tutaj przestrzeń sprawcza. Ja poprosiłem o pomoc bo chciałem lepiej się zorganizować i zacząć działać. Zesłał mi najpierw - Kobietę która jest moim przeciwieństwem ( pracuje na dwa etaty ) Później podsunela mi nagrania tresury bym oglądał. Tam bardzo spodobał mi się odcinek o aborcji duszy. Zdążyłem w tym czasie doceniać moich rodziców przez zobaczenie skrajności ( doświadczenia mojej dziewczyny w sprawie jej rodziców ) Później event w Warszawie - temat dostrzegania siebie - pyt wylany podczas wykładów. później szybka sesja z Tobą - to samo , bardzo silne emocje. Sen 11 godzin - 4 sny. Interpretacja Oleg. I tutaj jest dostrzeżenie i rozwiązanie w sprawie mojego wołania o pomoc :D Hahahahah

Zaakceptowanie lęku to wyzwalające uczucie. W świetle akceptacji, że dawanie miłości będzie mnie ranić, zgoda na to sprawiła, że lęk przed zranieniem rozpuścił się. Pojawiła się przestrzeń, uczucie wolności i lekkości.

Andrzeju, Olegu! Po znacznej przerwie piszę do Was, aby podziękować i po krótce opowiedzieć co się dzieje. Mam ogłoszoną upadłość. Doszłam do porozumienia z mężem i rodziną. Mam zasądzone alimenty na dziewczyny i otrzymałam pracę w wymiarze 1,5 etatu, co wiąże się z dobrą pensją. Robię to, co lubię...pracuję z dziećmi. Na czas wakacji mieszkałam u rodziców. Tam przepracowałam z nimi pewne rzeczy i zrozumiałam, że jedyną osobą, której powinnam posłuchać jestem ja sama. Zamieszkałam blisko miejsca pracy za przystępną cenę. Sporo mnie kosztował ten okres, ponieważ skonfrontowałam się z sytuacjami, w których "sr...ze strachu", ale ja chyba już tak mam. Pcham się na swoje życzenie w sytuację, którą muszę przeżyć. Ale dzięki Wam zrozumiałam, że najważniejsze to połuchać siebie, a jedyną osobą, którą powinnam zadowolić jestem ja "duża" i ja "mała". Dziękuję Wam za pomoc, rozmowę, czasem milczenie... Kocham Was!{#smile}

Każdy ma swoje WŁASNE lęki. Już słowo „własne” pozwala o nich pomyśleć w nieco cieplejszym świetle. Sami je wyprodukowaliśmy czyli znamy je doskonale więc sami możemy je przekształcić (walka z nimi tylko pogarsza sprawę). Uświadomienie sobie tego plus krótka rozmowa z kimś kto pomoże doprowadzić nas do samych siebie w moim przypadku daje subtelną za to wielowymiarową poprawę. Mam wrażenie, że wszystko obrało właściwy kierunek zmian w wielu dziedzinach, które pozornie z lękiem nie były związane. W moim przypadku nie działa to jak czarodziejska różdżka, nie obudziłem się w innym świecie i myślę, że skalę poprawy łatwiej będzie ocenić z dłuższej perspektywy czasu ale już samo wrażenie, że „słońce świeci częściej” na wielu płaszczyznach życia jest znakiem, że było warto. Reasumując: myślę, że po uwolnieniu jest lepiej, a skoro tak myślę to tak jest bo przecież dzieje się to co myślę .

Bardzo ważne mydło pchnęło mnie na drogę czerpania pełnymi garściami z życia.. było to u początków Tresury Matrixa w Częstochowie. Wówczas jednak nie przypuszczałem, że cały ten proces zaprowadzi mnie do tej chwili, dziś, po pół roku jej stosowania, gdy przytuliłem w pełnej otwartości najbardziej niespodziewany i najstarszy lęk mojego życia. Odkryłem bowiem, że poczucie wyobcowania, wyizolowania ze społeczności ludzi, moja obcość i dziwność odbierana jako powód do agresji i upokorzenia wywołał we mnie poczucie poniżenia, wykluczenia i … nienawiść.. bezsilnie tłumionej agresji.. Spirala lęku przed przemocą zakręciła kilkudziesięcioletni cykl, by ukryć się przede mną w kolosalnej neurozie wyrażonej w moim związku, w którym będąc w stanie skrajnej bezradności stanąłem na granicy.. przemocy. Tej, której od dziecka przeraźliwie się obawiałem i której nienawidziłem. Zaakceptowanie życia w świecie rządzonym przez prawo pięści i obojętność wobec potrzeb słabszych uwolniło mnie od lęku przed takim światem i.. świat nagle przestał jawić mi się jako arena poszukiwania akceptacji i zarobkowania na cudzą aprobatę i nieagresję.. Przez co nareszcie poczułem, że życie moje istotnie uwolniło się od nienawiści i argumentu siły, jako maski bezradności.. Tona kamieni z pleców.. Dziękuję Andrzej. I dziękuję sobie.

niu w moim świecie Tresury Matrixa narodziłam się ponownie lecz w tym samym ciele, które zaczęło się zmieniać. Przed sesją indywidualną z Andrzejem cierpiałam na skrajną alergię, która była powodowana różnymi wirusami, bakteriami i grzybami. To nie było życie a powolne umieranie w mękach. Choć jestem młodą kobietą to czułam się fizycznie jak "najstarsza starowinka''. Alergia powodowała skrajne objawy, bóle kości, mięśni, stawów, głowy i innych narządów a także wysypki, wypadanie włosów, wymioty, gorączki, anemia, problemy z pamięcią. Najgorsze było to, że przesadnie moje ciało reagowało na same zapachy spożywcze, nie musiałam jeść aby zostać zatrutą. Wystarczyło, że się nawąchałam np. zapachu chleba i innych produktów mięsa, tłuszczów roślinnych itp. i zaczynał się koszmar. Organizm zachowywał się jak zatruty. Tak więc wszelkie sklepy spożywcze, bary, restauracje, przyjęcia okolicznościowe stały się złowrogimi dla mnie miejscami, które zabijały ciało. Nawet przebywanie w domu rodzinnym podczas gotowania było koszmarem. Organizm był skrajnie zmęczony. Wielokrotnie czułam, że śmierć jest blisko. Miałam wtedy tylko jedno marzenie, które wydawało się zupełną abstrakcją. Przeżyć i móc nie reagować negatywnie na zapachy spożywcze. Nawet nie marzyłam żeby mieć w ogóle jakieś życie, coś robić itp.
Sesja indywidualna pozwoliła mi zrozumieć dlaczego to sobie zleciłam i odzyskać siebie. Po kilku dniach moje myślenie zupełnie się zmieniło, intensywnie pracowałam z lękami, zauważałam siebie i moje emocje, pozwalałam sobie je przeżywać. Ciało nadal miało niekomfortowe   objawy ale jakby zmniejszyły swoje natężenie. Po rocznej i intensywnej pracy stosowania Tresury dziś stwierdzam zupełny brak negatywnego reagowania na zapachy. Moja alergia zanika, rozpuszcza się w Miłości, Odwadze i Wierze. Teraz żyję, sił przybywa, organizm się regeneruje. Oczywiście skoro wystąpiła materializacja moich lęków w ciele fizycznym musiałam też w sposób fizyczny zastosować odpowiednią terapię, odnalezienie jej również nie było takie proste. Jednak doskonale wiem, czuję, że bez Tresury Matrixa nawet najlepsza terapia na poziomie fizycznym nie dałaby takich rezultatów. Teraz mogę siedzieć przy stole zastawionym różnym pokarmem i nic mi się nie dzieje, chadzać do sklepów, restauracji. Napawam się tym za każdym razem, buzia sama mi się uśmiecha, rozkoszuje się przebywaniem z ludźmi w różnych miejscach. Sama nie mogę w to uwierzyć, że niemożliwe stało się możliwe. Spełniło się marzenie konającej w ciemności.
A to nie koniec, dopiero się rozkręcam.
W moim świecie Tresura Matrixa uratowała mnie i mój świat. Dziękuję za wszystko, dziekuję, że Jestem. Dziękuję Sobie, że powołałam T.M. do życia w moim świecie. Andrzeju, Olegu fajowo, że Jesteście.

A więc jeśli chodzi o uwolnienie to rozumiem jak pierwszy raz zastosowałem metodę tresury matrixa na Sobie I PODZIAŁAŁO, może nie za pierwszym razem, ale po kilku próbach uzyskałem efekt, iż z lękiem można inaczej pracować, a jego energię wykorzystać i przetransformować go na swoją energię. Co czułem przed - lęk, którego nie mogłem usunąć. Po - możliwość panowania nad tym i przemiany lęku w energię oraz Wielką Radość, ale jeszcze muszę z tym popracować w miedzy czasie robię swoje medytacje. Mam więcej w sobie Radości i optymizmu wewnętrznego. Tak ,kolejne aspekty są także bardzo istotne. Miłość do Siebie - sam siebie odrzucałem i nie akceptowałem - dzisiejszy mój pogląd jest o wiele wiele lepszy, ale czuję że jeszcze chcę się zakochać w Sobie.. hehe fajnie brzmi, ale bez pełnej akceptacji samego siebie nie ma możliwości iść ani o krok do przodu , wybaczając sobie i, uwaga! ufając sobie mam tylko szansę. Wiara jest mega wzmacniaczem ale dopiero ją zacząłem świadomie wykorzystywać. Odwaga WZRASTA.

Bezgranicznie proste w swej zawiłości i zawiłe w swej prostocie. Po dwóch sesjach jestem taki sam i zupełnie inny jednocześnie. Proces prostowania tego co było niezrozumiałe jeszcze trwa ale sama świadomość siebie i swojej "boskiej" mocy twórczej jest  zjawiskiem niewyobrażalnie energetyzującym. Dziękuję bardzo za wszystko.

Kochana Tresuro Matrixa! Bardzo Wam dziękuję, że jesteście i za to co robicie. Dostarczeni mi z przestrzeni na moje wołanie o pomoc, tak różni, że aż podobni fajni panowie dwaj ,- pomogliście mi zobaczyć świat z innej perspektywy, akceptować go dzień po dniu i odkrywać na nowo. Szczerze mogę powiedzieć, że pomogliście mi zrozumieć siebie, odnaleźć bramę. Bardzo mocne,trudne i piękne doświadczenie. Wasza bezczelna radość kreacji udziela mi się i posyłam ją dalej, a mój świat wyobraźni poszerza się wciąż. Jesteście moimi ulubionymi mentorami z wami odkrywam brakujące elementy układanki, układanki życia. Uwielbiam oglądać kolejne i stare odcinki Tresury Matrixa. Rozbieracie w nich na czynniki pierwsze życie tak , że to trafia do mnie i jest źródłem mocnych rażeń, oświeceń, radości, przemyśleń. Jesteście częścią mojego życia - tego odzyskanego. Dziękuję i kocham Was :-)

Hej Oleg… raz jeszcze. pisałem wczoraj wieczorem przez messengera. Postaram się w skrócie… zetknąłem się z Wami (TM) jakieś dwa lata temu. Bardzo długo za cholerę nie umiałem skumać co Wy mówicie, czułem w tym głębszy sens jednak nie umiałem ogarnąć tego o co cho… Ściągnąłem „losowo” kilka waszych spotkań i słuchałem biegając do znudzenia. Po kilku miesiącach podczas jednego z zimowych biegań stało się coś jak by „grom z nieba” ha ha ha Brzmi zabawnie ale tak dokładnie to było… stanąłem gdzieś po środku niczego spojrzałem do góry i powiedziałem na głos: ja pierdole to niemożliwe żeby to było takie klarowne. Od tamtej pory dzieją się cuda panie… znaczy doświadczam zmian wokół mnie, jak i we mnie samym. Zmiany poza tą emocjonalną dotyczą również sfery fizycznej, a nawet cofnęły się pewne zmiany chorobowe. Już nie jestem w takim szoku jak rok temu ale nadal mną wstrząsają dreszcze kiedy doświadczam silniejszych emocji związanych z tzw. procesem. Tak to sobie teraz nazwałem… Na całość złożyło się kilka elementów jednak wasz przekaz odegrał decydującą rolę… dostrzeżenie siebie, akceptacja, wybaczenie sobie, dotarcie do granicy własnej galaktyki i odnalezienie chłopca, którego porzuciłem kiedyś w imię ocalenia!